ანანო მირიანაშვილის ბლოგი

თეატრში სიარული თითქმის ყველას უყვარს, ზოგი ოპერისა და ბალეტის თეატრს ანიჭებს უპირატესობას, ზოგს მარიონეტების თეატრი მოსწონს, ზოგს კი დრამატული თეატრი ურჩევნია ყველაფერს. ჩვენს ქვეყანაში სხვადასხვა ტიპის თეატრის დიდი არჩევანია: მრავალი სახელმწიფო თუ კერძო/დამოუკიდებელი დრამატული თეატრი, ოპერისა და ბალეტის, პანტომიმის, ჩრდილების, თითების, მარიონეტების, თოჯინების, მოძრაობის, მოზარდ მაყურებელთა, მუსიკისა და დრამის და სხვა თეატრები. ყოველი ბავშვისთვის ოჯახის წევრებთან ერთად თეატრში წასვლა განსაკუთრებული მოვლენაა, რასაც თან ახლავს დიდი ინტერესი, მოლოდინი, ათასგვარი ემოცია და შთაბეჭდილება. თეატრში სიარული, წარმოდგენის ცქერა, შთაბეჭდილებისა თუ მიღებული ემოციის გაანალიზება და გადმოცემა ერთმანეთზე გადაჯაჭვული რთული პროცესია და ამ პროცესში ბევრი ადამიანი მონაწილეობს: მშობელი ან ოჯახის სხვა წევრი, მსახიობები, წარმოდგენის შემოქმედებითი ჯგუფი და თეატრის სხვა თანამშრომლები და, რაც მთავარია - თავად ბავშვი-მაყურებელი.   ხშირად კამათობენ იმაზე, შეიძლება თუ არა პატარა ბავშვის მიყვანა ისეთ სპექტ